Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

infestum reddere

  • 1 infestus

    infestus, a, um [in + fendo; cf. defendo, offendo] [st1]1 [-] dirigé contre, ennemi, hostile.    - infestus alicui, Plaut. Cas. 676 ; Cic. 5, 169: animé contre qqn.    - infestus alicui rei, Cic. Lig. 24: hostile à qqch.    - urbes huic imperio infestissimae, Cic. Cat. 4, 21: villes les plus acharnées contre notre empire.    - infestus in cognatos, Her. 4, 52: hostile à ses parents.    - infestus in suos, Cic. Am. 31: acharné contre les siens.    - animo infestissimo, Cic. Verr. 5, 144: avec les sentiments les plus hostiles.    - infestis pilis, Caes. BC. 3, 93: avec les javelots prêts au jet.    - infesto spiculo, Liv. 2, 20, 2: avec la lance en arrêt. --- cf. 2, 19, 8: 4, 19, 4, etc.    - infestis signis, Caes. BG. 6, 8, 6: en formation de combat (avec des étendards dirigés contre,enseignes déployées).    - cum infesto exercitu Romam venire: venir à Rome avec une armée offensive.    - animus infestus alicui: sentiments hostiles à l'égard de qqn.    - gens infestissima populo Romano (dat.), Sall.: nation très acharnée contre le peuple romain.    - animus luxuriae infestus, Sen.: âme qui fait la guerre aux voluptés.    - infestis oculis conspici, Cic. Cat. 1, 7, 17: être regardé d'un oeil malveillant. [st1]2 [-] exposé au danger, exposé aux attaques, mis en péril, menacé, infesté.    - via excursionibus barbarorum infesta, Cic. Prov. 4: route infestée par les incursions des barbares.    - regio infesta ab Samnitibus, Liv. 10, 46, 9: région infestée par les Samnites.    - infestior ager ab nobilitate quam a Volscis, Liv. 6, 5, 3: territoire mis en plus grand péril par la noblesse que par les Volsques.    - tempus aetatis aliorum libidine infestum: âge mis en péril par les passions d’autrui.    - mare infestum habere, Cic. Sall.: infester la mer, écumer la mer, être pirate.    - itinera infesta reddere (facere, habere): rendre les routes peu sûres.    - infestum, adv. Stat.: d'une manière ennemie.
    * * *
    infestus, a, um [in + fendo; cf. defendo, offendo] [st1]1 [-] dirigé contre, ennemi, hostile.    - infestus alicui, Plaut. Cas. 676 ; Cic. 5, 169: animé contre qqn.    - infestus alicui rei, Cic. Lig. 24: hostile à qqch.    - urbes huic imperio infestissimae, Cic. Cat. 4, 21: villes les plus acharnées contre notre empire.    - infestus in cognatos, Her. 4, 52: hostile à ses parents.    - infestus in suos, Cic. Am. 31: acharné contre les siens.    - animo infestissimo, Cic. Verr. 5, 144: avec les sentiments les plus hostiles.    - infestis pilis, Caes. BC. 3, 93: avec les javelots prêts au jet.    - infesto spiculo, Liv. 2, 20, 2: avec la lance en arrêt. --- cf. 2, 19, 8: 4, 19, 4, etc.    - infestis signis, Caes. BG. 6, 8, 6: en formation de combat (avec des étendards dirigés contre,enseignes déployées).    - cum infesto exercitu Romam venire: venir à Rome avec une armée offensive.    - animus infestus alicui: sentiments hostiles à l'égard de qqn.    - gens infestissima populo Romano (dat.), Sall.: nation très acharnée contre le peuple romain.    - animus luxuriae infestus, Sen.: âme qui fait la guerre aux voluptés.    - infestis oculis conspici, Cic. Cat. 1, 7, 17: être regardé d'un oeil malveillant. [st1]2 [-] exposé au danger, exposé aux attaques, mis en péril, menacé, infesté.    - via excursionibus barbarorum infesta, Cic. Prov. 4: route infestée par les incursions des barbares.    - regio infesta ab Samnitibus, Liv. 10, 46, 9: région infestée par les Samnites.    - infestior ager ab nobilitate quam a Volscis, Liv. 6, 5, 3: territoire mis en plus grand péril par la noblesse que par les Volsques.    - tempus aetatis aliorum libidine infestum: âge mis en péril par les passions d’autrui.    - mare infestum habere, Cic. Sall.: infester la mer, écumer la mer, être pirate.    - itinera infesta reddere (facere, habere): rendre les routes peu sûres.    - infestum, adv. Stat.: d'une manière ennemie.
    * * *
        Infestus, Adiect. Plaut. Qui met toute son entente et diligence de nuire à aucun, Qui s'estudie à molester et dommager autruy. C'est aussi celuy contre lequel on fait telle diligence, à qui on court sus, Qui est molesté et dommagé, Vexé et tormenté.
    \
        Habere aliquid infestum. Liu. Infester.
    \
        Ager Romanus infestus. Liu. Dangereux d'y passer pour les courses des ennemis qui s'y faisoyent, Couru souvent des ennemis.
    \
        Animo infesto reprehendere. Brutus ad Ciceronem. D'un mauvais courage, D'un courage plein de maltalent.
    \
        Clamor infestus et inimicus. Cic. Aspre.
    \
        Fortuna infesta, cui Prospera opponitur. Cic. Contraire.
    \
        Itinera infesta. Caesar. Dangereux des larrons ou gensdarmes qui espient et font le guet pour surprendre.
    \
        Mare infestum habere. Cic. Brigander sur la mer, Tenir la mer, Piller et desrobber les passants sur la mer, dont fait dangereux y passer.
    \
        Oculis infestis conspici. Cic. De mauvais oeil, Felonnement, Par maltalent.
    \
        Prouincia infesta. Cic. Dangereuse à cause des courses des ennemis, Infestee et courue par les ennemis.
    \
        Saltus frequentioribus latrociniis infestior factus. Pollio ad Ciceronem. Ennuyeuse et fascheuse.
    \
        Signa infesta. Caes. Les enseignes qui vont droict contre l'ennemi pour luy faire desplaisir.
    \
        Terra infesta colubris. Ouid. Nuisant et contraire aux, etc.
    \
        Infestus etiam dicitur, cui infesti sunt inimici. Cic. A qui on fait ennuy et fascherie, Qui est en danger.

    Dictionarium latinogallicum > infestus

  • 2 infestus

    īnfēstus, a, um (in u. *fendo; vgl. de-fendo u. mani-festus), I) aktiv = anfallend, angreifend, belästigend, beunruhigend, feindlich auftretend, feindlich, gefährlich, bedrohlich, schwierig, a) v. leb. Wesen; α) übh.: Atrides, Diana, Ov.: contio, Curt.: spectatores, Suet.: provincia Gallia, Cic.: animus infestissimus, Cic.: m. Dat., oft verb. alci invisus infestusque, infestus invisusque, Liv. u. Curt.: canes leonibus maxime infesti, Curt.: regiones alienae sibique infestae, Curt.: regi infesta plebes, Sall.: gens infestissima nomini Romano, Sall.: mit in u. Akk., infestus in suos, in omnia maria, Cic.: m. ob u. Akk., ob aemulationem infestus, Curt. 4, 7 (27), 4. – β) als milit. t. t. = zum Angriff fertig, schlagfertig, feindlich vorgehend (offensiv), in Angriffskolonnen formiert, infesto exercitu in Numidiam procedere, Sall., in agrum Albanum pergere, Liv.: ab Tibure infesto agmine profecti, Liv. – b) v. Lebl.: α) übh.: fulmen, Verg.: cornua, Phaedr.: manus (Plur.), Ov. u. Curt.: corporibus nostris infestas manus admovere, Curt.: infestis oculis conspici, Cic.: quae est tam infesta ira? was ist das für eine Erbitterung? Liv.: n. plur. subst., infesta, ōrum, n. (Ggstz. secunda), das Unglück, Drangsal, Hor. carm. 2, 10, 13. – β) als milit. t. t., v. Feldzeichen, Waffen, die zum Angriff dienen (s. Heräus Tac. hist. 1, 31, 15), infesta contra populum Rom. arma ferre, gegen das r. V. feindlich auftreten, Iustin.: infestis signis, in Angriffskolonnen, angriffsweise, Caes. u.a.: infesta sarissa, eingelegte, scharfe, Curt.: hastā infestā, mit eingelegter, gefällter Lanze, Liv. u. Verg.: u. so infestā lanceā, Hirt. b. G.: infesto spiculo od. telo, Liv. u. Auct. b. Afr.: infestis cuspidibus, Cic.: infestis mucronibus, Tac.: infestis pilis, mit geschwungenen od. wurfbereiten Speeren, Caes.: infestā pilā, Tac. – II) passiv = Angriffen ausgesetzt, belästigt, beunruhigt, gefährdet, bedroht, unsicher, nicht geheuer, wehrlos (Ggstz. tutus), locus, Liv.: annus, unruhig, Liv.: mare, Vell.: iter, Cic., itinera, Caes.: statio, Cic.: vita filii, Cic.: minus tamen quam alias infesta civitas fuit, Liv.: si huius salus ob eam ipsam causam esset infestior, Cic.: infestissima Ciliciae pars, Cic.: agrum infestum facere od. reddere, Liv.: regionem infestam efficere, Liv.: mare infestum habere, beunruhigen, unsicher machen, Cic.: u. so vias infestas habere, Cic.: m. Abl. (von, durch), via illa incursionibus barbarorum infesta, Cic.: infesta terra colubris, Ov.: ita quoque interiora urbis infesta telis erant, Curt.: saltus nunc frequentioribus latrociniis infestior factus est, Cic.: m. ab u. Abl., multo eum infestiorem agrum ab nobilitate esse, quam etc., Liv.

    lateinisch-deutsches > infestus

  • 3 infestus

    īnfēstus, a, um (in u. *fendo; vgl. de-fendo u. mani- festus), I) aktiv = anfallend, angreifend, belästigend, beunruhigend, feindlich auftretend, feindlich, gefährlich, bedrohlich, schwierig, a) v. leb. Wesen; α) übh.: Atrides, Diana, Ov.: contio, Curt.: spectatores, Suet.: provincia Gallia, Cic.: animus infestissimus, Cic.: m. Dat., oft verb. alci invisus infestusque, infestus invisusque, Liv. u. Curt.: canes leonibus maxime infesti, Curt.: regiones alienae sibique infestae, Curt.: regi infesta plebes, Sall.: gens infestissima nomini Romano, Sall.: mit in u. Akk., infestus in suos, in omnia maria, Cic.: m. ob u. Akk., ob aemulationem infestus, Curt. 4, 7 (27), 4. – β) als milit. t. t. = zum Angriff fertig, schlagfertig, feindlich vorgehend (offensiv), in Angriffskolonnen formiert, infesto exercitu in Numidiam procedere, Sall., in agrum Albanum pergere, Liv.: ab Tibure infesto agmine profecti, Liv. – b) v. Lebl.: α) übh.: fulmen, Verg.: cornua, Phaedr.: manus (Plur.), Ov. u. Curt.: corporibus nostris infestas manus admovere, Curt.: infestis oculis conspici, Cic.: quae est tam infesta ira? was ist das für eine Erbitterung? Liv.: n. plur. subst., infesta, ōrum, n. (Ggstz. secunda), das Unglück, Drangsal, Hor. carm. 2, 10, 13. – β) als milit. t. t., v. Feldzeichen, Waffen, die zum Angriff dienen (s. Heräus Tac. hist. 1, 31, 15), infesta contra popu-
    ————
    lum Rom. arma ferre, gegen das r. V. feindlich auftreten, Iustin.: infestis signis, in Angriffskolonnen, angriffsweise, Caes. u.a.: infesta sarissa, eingelegte, scharfe, Curt.: hastā infestā, mit eingelegter, gefällter Lanze, Liv. u. Verg.: u. so infestā lanceā, Hirt. b. G.: infesto spiculo od. telo, Liv. u. Auct. b. Afr.: infestis cuspidibus, Cic.: infestis mucronibus, Tac.: infestis pilis, mit geschwungenen od. wurfbereiten Speeren, Caes.: infestā pilā, Tac. – II) passiv = Angriffen ausgesetzt, belästigt, beunruhigt, gefährdet, bedroht, unsicher, nicht geheuer, wehrlos (Ggstz. tutus), locus, Liv.: annus, unruhig, Liv.: mare, Vell.: iter, Cic., itinera, Caes.: statio, Cic.: vita filii, Cic.: minus tamen quam alias infesta civitas fuit, Liv.: si huius salus ob eam ipsam causam esset infestior, Cic.: infestissima Ciliciae pars, Cic.: agrum infestum facere od. reddere, Liv.: regionem infestam efficere, Liv.: mare infestum habere, beunruhigen, unsicher machen, Cic.: u. so vias infestas habere, Cic.: m. Abl. (von, durch), via illa incursionibus barbarorum infesta, Cic.: infesta terra colubris, Ov.: ita quoque interiora urbis infesta telis erant, Curt.: saltus nunc frequentioribus latrociniis infestior factus est, Cic.: m. ab u. Abl., multo eum infestiorem agrum ab nobilitate esse, quam etc., Liv.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infestus

  • 4 infestus

    in-festus, a, um, adj. [2. in-festus for fenstus, from fendo; whence defendo, infensus], made unsafe, disturbed, molested, infested; unquiet, unsafe (class.; cf. infensus).
    I.
    Lit.:

    via excursionibus barbarorum infesta,

    Cic. Prov. Cons. 2, 4:

    iter,

    id. Phil. 12, 10:

    civitas,

    Liv. 3, 24:

    omnia infesta serpentibus,

    Sall. J. 89:

    sua tuta omnia, infesta hostium (omnia),

    Liv. 2, 49:

    vita,

    Cic. Rosc. Am. 11:

    infestum agrum reddere,

    to make unsafe, Liv. 2, 11:

    mare infestum habere,

    to disturb, render insecure, Cic. Att. 16, 1:

    infestam habere Macedoniam,

    Liv. 26, 24.— Comp.:

    infestior salus,

    Cic. Planc. 1:

    senectus,

    Liv. 1, 47. — Sup.:

    infestissima pars Ciliciae,

    Cic. Fam. 2, 10, 3.—
    II.
    Transf., act., that renders unsafe, that acts in a hostile manner, hostile, inimical, troublesome, dangerous: irrupit in Galliam, quam sibi armis animisque infestam inimicamque cognovit, Cic. Phil. 10, 10, 21:

    provincia huic victoriae maxime infesta,

    id. Lig. 8, 24:

    gens infestissima nomini Romano,

    Sall. C. 52:

    pestis infesta rei publicae,

    Cic. Cat. 1, 5:

    infestus in cognatos,

    Auct. Her. 4, 40, 52:

    exercitu infesto in agrum Sabinum profecti,

    Liv. 2, 36; cf.:

    infestis signis impetum facere,

    Caes. B. C. 3, 93;

    so freq.: infestis signis,

    Cic. Font. 16; Caes. B. G. 6, 7; 7, 52; Liv. 2, 30 al.:

    infestis pilis procurrere,

    Caes. B. C. 3, 93:

    infestis pilis proturbare,

    Tac. H. 1, 31 fin.:

    infesto spiculo aliquem petere,

    Liv. 2, 20:

    infesta tela ferre,

    Verg. A. 5, 582:

    infestis oculis conspici,

    Cic. Cat. 1, 7, 17:

    infesta virtutibus tempora,

    Tac. Agr. 2:

    scelus,

    Cic. Clu. 66, 188:

    atque inimicus clamor,

    id. Verr. 2, 1, 5:

    animo infestissimo aliquem intueri,

    id. ib. 2, 5, 55:

    bellum,

    Liv. 9, 12:

    missus morbus infesto a numine,

    Juv. 13, 231.—Hence, adv.: infestē, hostilely, violently, outrageously:

    quae illi infeste in nos fecerint,

    Liv. 26, 13, 7; Vell. 2, 45, 3. — Comp., Liv. 2, 55; 8, 33; 28, 29.— Sup., Cic. Quint. 21 (with inimicissime), Quint. 11, 8, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > infestus

  • 5 infestus

    īnfēstus, a, um [одного корня с de-fendo и mani-festus\]
    terra infesta colubris O — местность, кишащая змеями
    2) подверженный нападениям, угрожаемый, находящийся в опасности (pars Ciliciae C; vita filii C; via infesta excursionibus hostium C)
    aliquid infestum habere C etc. (reddere, facere L) — infestare
    3) враждебный, неприязненный (i. alicui C, T etc. или in aliquem C; gens infesta Romanis Sl); готовый к нападению ( infesto exercitu procedere L)
    infestis pilis Cс поднятыми ( или взятыми наперевес) копьями
    4) жестокий (scelus C; bellum L)

    Латинско-русский словарь > infestus

  • 6 īnfēstus

        īnfēstus adj. with comp. and sup.    [P. of * infendo], made unsafe, disturbed, molested, infested, unquiet, unsafe: via excursionibus barbarorum: omnia serpentibus, S.: sua tuta omnia, infesta hostium, L.: vita: infestum agrum reddere, make unsafe, L.: sibi Teucri, V.: infestior salus: infestior Tulli senectus, L.: infestissima pars Ciliciae.— Plur n. as subst: infestis (i. e. infestis rebus), when in affliction, H.—That renders unsafe, hostile, inimical, troublesome, dangerous: infestis signis ad se ire, Cs.: ante vallum infestis signis constitere, L.: infestis pilis procurrere, threatening, Cs.: infesta tela ferre, V.: infestis oculis conspici: te animo infestissimo intuetur: numen, Iu.: regi plebes, S.: provincia victoriae: gens infestissima nomini Romano, S.: nautis Orion, H.: virtutibus tempora, Ta.
    * * *
    infesta -um, infestior -or -us, infestissimus -a -um ADJ
    unsafe, dangerous; hostile; disturbed, molested, infested, unquiet

    Latin-English dictionary > īnfēstus

См. также в других словарях:

  • CONRADUS — I. CONRADUS Dux Steinaviae et Iaverae cum Archiepiscopatui Salisburgio destinatus, quod patriam cerevisiam ibi non reperiret, illum recusâsset, a fratre tamquam fatuus custodiae datus est: Sed a Steinaviensibus inde liberatus multa iis concessit… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HIERONYMUS — I. HIERONYMUS Athen. una cum Nicodemo classi a Conone praepositus, dum ipse ad Regem alloquendum proficiscitur. Diod. Sic. l. 14. II. HIERONYMUS Xenophontis fil. Poeta Dithyrambicus, puetorum amore insaniens eoque famosus, traducitur ab Aristoph …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»